Lodowiec

[Victoria]

Popatrzyłam się na dziewczynę która jej odpowiedziała.
-Jestem Victoria - powiedziała po czym swój wroz zwróciła na chłopaka który siedział koło łóżka na fotelu.

[Ellie]

-Jestem Ellie.-odpowiedziała, po czym również spojrzała na Nevana.

[Victoria]

Uśmiechnęła się tajemniczo i odpowiedziała Ellie -Miło mi.

[Ellie]

Kiwnęłam głową i wstałam. Przeszłam do innego pokoju.

[William]

-To ja idę, skoro nie da się z tobą gadać. - Nevan wstał, po czym jego sylwetka rozaśniła się. Po chwili na jego miejscu stał biały wilk, który wyszczerzył się do obecnych i wyszedł.
-Może i ze mną się nie da gadać, ale z tobą żyć to prawdziwy wyczyn. - zawołałem za nim. Przewróciłem oczami i wyszedłem z sypialni do salonu.

[Ellie]

Zaczęłam chodzić w kółko, zastanawiając się nad czymś.

[Victoria]

Wyszłam

[Ellie]

Zatrzymałam się nagle i spojrzałam przed siebie, gdzie miałam wrażenie, że ktoś przed chwilą był. Nie mogłam się pozbyć uczucia, że jestem obserwowana. Obejrzałam się czujnie  wokół, jednak nic się nie zmieniło.

[William]

Wyszedłem z lodowca i stanąłem przed nim, opierając się o lodową ścianę i zakładając ręce na pierś.

[Ellie]

Nie mogłam się pozbyć wrażenia, że ktoś ciągle się na mnie patrzy. Zaczęłam zaglądać w wszelkie zakamarki jadalni, jednak nikogo nie było.

[William]

Wszedłem z powrotem do lodowca, przeciąłem pierwszych kilka pokoi i wszedłem do pokoju, na którego środku stała jedynie wielka fontanna przedstawiająca anioła wystającego z wody, z mieczem i księgą w dłoni. Stanąłem twarzą do lodowej ściany i zacisnąłem zęby. Powoli wyciągnąłem sztylet.

[Ellie]

Usiadłam na krześle w jadalni, gdy obok mnie pojawiła się Rena. Spojrzałam na nią groźnie.
-Czego chcesz?-zapytałam jej.-Już nie dość ci było?
-Nie. Wręcz przeciwnie, mam zamiar cię zabić, tu i teraz.
Prychnęłam i wstałam. Stanęłam z nią twarzą w twarz.

[William]

Westchnąłem z irytacją, słysząc głosy w jadalni i schowałem sztylet.

[Ellie]

W tym samym czasie wyjęłyśmy sztylet. Jednak Rena była szybsza i pierwsza zaatakowała. Odparowałam jej atak. Nasze bronie w pewnym momencie zderzyły się z głośnym brzękiem, który rozniósł się echem po całym pomieszczeniu.

[William]

Westchnąłem i ruszyłem do jadalni. Nie zamierzałem się wtrącać, toteż przeszedłem przez dziurę bezszelestnie i stanąłem obok niej w jadalni.